Τα «αποκαλυπτήρια»…

Ήταν κοντά στο 2004, όταν άκουσα για πρώτη φορά στο δημοτικό συμβούλιο Καβάλας για το αίτημα του τελευταίου εν ζωή Εβραίου της Καβάλας, να δωρίσει στην πόλη του ένα μνημείο για το Ολοκαύτωμα. Μέχρι τότε δεν θυμάμαι να είχε γίνει ποτέ δημόσια συζήτηση για την ύπαρξη της εβραϊκής κοινότητας Καβάλας, πόσο μάλλον για το Ολοκαύτωμα- δεν το διδασκόμαστε στο σχολείο ως γενική ιστορία, θα το ξέραμε ως τοπική; Τότε θυμάμαι συμβούλους να αναρωτιούνται ‘’τι χρειάζεται ένα μνημείο για το ολοκαύτωμα’’, ειδικά ‘’από τη στιγμή που δεν ζουν πια εβραίοι στην Καβάλα’’ και αφου ‘’υπάρχει ήδη ένα μνημείο’’  (σ.σ. την εβραϊκή πτέρυγα του νεκροταφείου, καταχωνιασμένο σε μια γωνιά να το βλέπουν μόνο οι εβραίοι επισκέπτες του νεκροταφείου), ‘’ποια ανομολόγητα κίνητρα κρύβονται πίσω από το αίτημα’’ και ‘’μήπως ανοίγουμε πληγές;’’ (πολυ αργότερα διάβασα ότι μετά τον εκτοπισμό των εβραίων στα στρατόπεδα εξόντωσης, μπήκαν στα σπίτια τους και πλιατσικολόγησαν). Τότε η δωρεά είχε γίνει αποδεκτή, αλλά μπήκε στο συρτάρι.

Όταν άκουσα ότι, έστω και με 11 χρόνια καθυστέρηση, η υπόθεση προχώρησε, χάρηκα πολύ, γιατί  ένα τέτοιο μνημείο θα ήταν η αρχή για μια δημόσια συζήτηση για την ιστορία της πόλης μου, μια διαρκής υπενθύμιση ότι τα θύματα του ναζιστικού αρειανισμού ήταν συμπολίτες μας, ένα καθημερινό τσίμπημα στην καρδιά. Ήμουν σχεδόν βέβαιη ότι αργά ή γρήγορα το μνημείο θα βανδαλιζόταν με γκραφίτι, αλλά ακόμα και αυτό είναι αφορμή για συζήτηση, κι ακόμα περισσότερο για άθροιση δυνάμεων ενάντια στους φασίστες. Τελικά τα πράγματα πήραν απρόσμενη τροπή, με τη δήμαρχο να ανακοινώνει ότι αναβάλλονται τα αποκαλυπτήρια, τρεις μέρες πριν την τελετή και ο λόγος ήταν το ότι έφερε το άστρο του δαυίδ. (ένα περιεκτικό ιστορικό του τι συνέβη στο άρθρο του αντιδημάρχου πολιτισμού του δήμου Καβάλας Μ.Λυχούνα).

Αυθεντικό κίτρινο άστρο για τους Εβραίους της Βουλγαρίας και της βουλγαρικής ζώνης κατοχής στην Ελλάδα και την τότε Γιουγκοσλαβία. Οι Βούλγαροι προστάτεψαν τους βουλγαροεβραίους και συνέλαβαν τους Έλληνες Εβραίους της Καβάλας, που εξοντώθηκαν και γιατί ήταν εβραίοι αλλα και γιατί ήταν Έλληνες. Πηγή φωτο: Βασίλης Ριτζαλέος https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10205472859513382&set=gm.1638898166333203&type=1&theater

Υποθέτω ότι η δήμαρχος δεν θα μπορούσε να φανταστεί τις διαστάσεις που έλαβε τελικά η υπόθεση, με δημοσιεύματα απο το Όσλο μέχρι το Ντάλλας, από τη Μόσχα μέχρι τις Βρυξέλλες και φυσικά από την Ελλάδα και το Ισραηλ, με ανακοινώσεις εβραικών οργανώσεων από όλο τον κόσμο. Τα περισσότερα δημοσιεύματα βρίσκονται στη σελίδα στο fb  που ξεκίνησε ως προσκλητήριο για τα αποκαλυπτήρια και εξελίχθηκε σε σελίδα διαμαρτυρίας. Συντονιστής της όλης προσπάθειας ήταν ο Βασίλης Ριτζαλέος. Το post είναι μεγάλο, περιλαμβάνει προσωπικές εντυπώσεις από τη σιωπηλή διαμαρτυρία, τους ισχυρισμούς και τις αντιφάσεις της δημάρχου, σχολιασμό για τις τελευταίες εξελίξεις (δηλώσεις προέδρου δημοτικού συμβουλίου, ανακοίνωση μητρόπολης, δηλώσεις της δημάρχου στη ΝΕΡΙΤ κλπ) καθώς και πλήρη απομαγνητοφώνηση όσων μας είπε την Κυριακή, μετά τη σιωπηλή διαμαρτυρία

Η ΣΙΩΠΗΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

Στη συγκέντρωση δεν ήμασταν πολλοί-ή μάλλον δεν ήμασταν τόσοι πολλοί όσο θα ήθελα. Για Κυριακή πρωί, για ένα «δύσκολο θέμα» και για τα δεδομένα μιας επαρχιακής πόλης όπως η Καβάλα ο αριθμός των συγκεντρωμένων ήταν αρκούντως ικανοποιητικός. Ήταν εκει οι επικεφαλής των παρατάξεων της αντιπολίτευσης στο δήμο, μια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, άνθρωποι διαφόρων ηλικιών και ενδεχομένως ιδεολογικής τοποθέτησης.

Πιο σημαντική θεωρώ την παρουσία μιας κυρίας, μεγάλης σε ηλικία που ουτε εβραία ήταν, ενδεχομένως ούτε ήρθε με την ιδιότητα του κομματικού μέλους αλλά γιατί «είναι απαράδεκτο αυτό που γίνεται», των μαθητών της πρώτης τάξης του 3ου λυκείου Καβάλας, που ήρθαν φορώντας το κίτρινο άστρο στο μέρος της καρδιάς, όπως αυτό που φορούσαν οι 1484 που εκτοπίστηκαν στην Τρεμπλινκα, και της καθηγήτριάς τους, της κ. Δημητριάδου, των τεσσάρων γυναικών που ήρθαν από το Ισραήλ μόνο και μόνο για τα αποκαλυπτήρια, θέλοντας να τιμήσουν τη μνήμη της οικογένειάς τους.

Ο μπαμπάς τους Αλμπέρτο Αμπραβάγια γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καβάλα, η μαμά τους Τοβά Σιμπί στην Κομοτηνή. Μετανάστευσαν στις αρχές του ’30, για να ψάξουν την τύχη τους, καθώς μόλις είχαν φτάσει στην Ελλάδα τα απόνερα της Μεγάλης Ύφεσης.  Ο Αλμπέρτο αλληλογραφούσε με γράμματα με  αδέλφια του που έμειναν πίσω στην Καβάλα, μέχρι και τα μέσα του ’40, οπότε η αλληλογραφία διακόπηκε αιφνιδίως και αργότερα έλαβε ειδοποίηση από τον Ερυθρο Σταυρό για τη μοίρα των συγγενών του. Η οικογενεια Αμπραβαγιά δεν είχε διαφορετική μοίρα από αυτή των υπολοίπων Ελληνων Εβραίων που συνελήφθησαν από τους Βούλγαρους και στάλθηκανσ την Τρεμπλίνκα, από όπου κανείς δεν βγήκε ζωντανός. Οι τέσσερις κόρες του Αλμπέρτο ήθελαν να ερθουν την Κυριακή στα αποκαλυπτήρια του μνημείου για να τιμήσουν τη μνήμη των συγγενών τους, αλλά τους περίμενε μια μεγάλη απογοήτευση. Παρόλα αυτά ήρθαν, παρόλο που τελικά εμαθαν ότι αποκαλυπτήρια δεν θα γίνουν. Ήταν θυμωμένες, απογοητευμένες… Είδα όμως τα πρόσωπά τους να φωτίζοντα όταν αντίκρισαν τους μαθητές του 3ου λυκείου με τα κίτρινα αστέρια τους. Μάλιστα, οι εβραίες δανείστηκαν από τους χρισιανούς μαθητές κτα αστέρια τους και φορώντας τα άρχισαν να τραγουδουν ένα παραδοσιακό εβραϊκό τραγούδι…

Λίγο αργότερα θα άκουγαν υπομονετικά, κάτω από τον ήλιο τις δικαιολογίες της δημάρχου, χωρίς να να καταλαβαίνουν τι έλεγε στα ελληνικά και χωρίς να καταλαβαίνουν τη στάση της, όταν κάποιος τις βοήθησε με τη μετάφραση στα αγγλικά. Μία από τις αδερφές μάλιστα λυπήθηκε την κυρία Τσανάκα, που ήταν όρθια κάτω από τον ήλιο επί πολλή ώρα, και της δάνεισε το μπαστούνι της. Ανάμεσα στα άλλα που είπε η δήμαρχος, αναφέρθηκε και στις δικές της αναμνήσεις, (υποθετω σε μια προσπάθεια να δημιορυγήσει συμπάθεια γύρω από το πρόσωπό της) απο τους εβραίους που ήξερε στην Καβάλα (έστω κι αν παρατόνιζε κάποια ονόματα). [Σε τηλεοπτική της συνέντευξη  η κ. Τσανάκα είπε ότι συνόδευσε τις τέσσερις αδελφές από το Ισραήλ, στα μνήματα όπου ήταν θαμμένα μέλη της οικογένειά τους].

Αντιλαμβάνομαι ότι δεν περίμενε και η ίδια η δήμαρχος ότι η υπόθεση θα έπαιρνε την τροπή που πήρε, κι ότι θέλει με κάποιο τρόπο να την μαζέψει. Έτσι όπως έγιναν τα πράγματα, ίσως και ακριβώς για αυτό, να δίνεται στην κ. Τσανάκα η καλύτερη αφορμή για να αποδείξει τα λεγόμενά της, ότι δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος, ότι δεν είναι ρατσίστρια κλπ Να υποστηρίξει ο Δήμος Καβάλας τελετές, συνέδρια και εκπαιδευτκές δράσεις ώστε να μην έχει κανείς αμφιβολία, δεύτερες σκέψεις, αντιρρήσεις… να είναι αυτονόητο το γιατί πρέπει να τιμούμε τα θύματα του πιο σκληρού μισανθρωπισμού. Να μη μετράει το σε ποιο θεό πίστευαν τα θύματα. Να μη χρειάζεται να εξηγηθεί το γιατί είναι χρήσιμο το να έχουμε μια καθημερινή υπενθύμιση για αυτό που έγινε, ωστε να μη γίνει ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ.

************************************************************************************

Οι δηλώσεις και οι αντιφάσεις της κ. δημάρχου

ΠΟΙΟΙ ΑΝΤΕΔΡΑΣΑΝ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ;

Στο τέλος του κειμένου παραθέτω την πλήρη απομαγνητοφώνηση των λεγομένων της δημάρχου, που εχουν ενδιαφέρον για τις αντιφάσεις της. Σταχυολογώ κάποια από όσα ανέφερε, που έχουν ενδιαφέρον:

-Η δήμαρχος ισχυρίστηκε ότι είχε αφήσει την υπόθεση πάνω στον αντιδήμαρχό της Μ. Λυχούνα και μόλις τέσσερις μέρες πριν τα αποκαλυπτήρια βλέπει το μνημείο. Την Τετάρτη, συνεδριάζει η δημοτική της ομάδας και “από την ομάδα υπάρχουν αμφισβητήσεις, ποικίλες, τηλεφωνικές”, ότι “έχω μια αντίδραση από δυο (έμφαση) μέλη της δημοτικής ομάδας”. Όσο για την ίδια τόνισε ότι “δεν με πειράζει εμένα, γιατί να με πειράξει εμένα το Αστέρι του Δαυίδ, πείτε μου ένα λόγο. Είμαι εγώ ρατσίστρια;”. Σε παρέμβαση του ο Α Βέρρος, επικεφαλής παράταξης της αντιπολιτευσης στο δημοτικό συμβούλιο είπε ότι “Παρακαλώ ! Ξέρετε οτι είναι καταγεγραμμένα και από τις κάμερες και τα πρακτικά. Σας ζητήσαμε διευκρινήσεις τι εννοείτε αισθητικούς λόγους. Και αναφερθήκατε και είπατε οτι δεν συμφωνούμε με το Αστέρι του Δαυίδ. Το είπατε ξεκάθαρα” για να λάβει την απάντηση της κ. Τσανάκα: “Μα ποτέ οι λόγοι δεν ήταν αισθητικοί”

Off the record μου ανέφεραν δυο διαφορετικές πηγές (πολιτικές και δημοσιογραφικές) ότι “οι αντιρρήσεις ήταν γιατί θεωρούν το άστρο του δαυίδ σύμβολο του αντίχριστου” και ότι “θα γινόταν σατανιστικές τελετές”! Την Δευτέρα 19/5/2015 μάθαμε ότι ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Καβάλας , Γιώργος Γραμμένος, μιλώντας στο ραδιόφωνο της Πρωινής είπε ότι “Προσωπικά και πριν αρχίσει η συνεδρίαση της ομάδας το βράδυ της Τετάρτης, συνομιλώντας με τον κ. Λυχούνα του είπα ότι λόγω θρησκευτικής μου συνειδήσεως ήμουν αντίθετος με την τοποθέτηση του μνημείου στο συγκεκριμένο σημείο”. Η δήμαρχος ρωτήθηκε στο τέλος των επίσημων δηλώσεών της αν υπήρξε οποιαδήποτε παρέμβαση από την μητρόπολη και απάντησε αρνητικά.

[edit: η δήμαρχος δήλωσε ότι: «Οι σημερινές δηλώσεις του προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Γιώργου Γραμμένου σε πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή απηχούν αποκλειστικά και μόνο προσωπικές του απόψεις. Τονίζω απερίφραστα και με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι οι δηλώσεις αυτές δεν εκφράζουν σε καμία περίπτωση απόψεις είτε της διοίκησης του Δήμου Καβάλας είτε ακόμα του συλλογικού θεσμοθετημένου οργάνου όπως είναι το Δημοτικό Συμβούλιο».]

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ

Ωστόσο, επειδή υπήρχαν ψίθυροι η μητρόπολη αναγκάστηκε να βγάλει ανακοίνωση, η οποία έκανε τα πράγματα χειρότερα. Ούτε λίγο ούτε πολύ η μητρόπολη ισχυρίζεται ότι:

-Πρόκειται “για τη δημιουργία μνημείου σχετιζόμενου με αποτρόπαια και καταδικαστέα γεγονότα που δεν συνέβησαν στον τόπο μας”. Κι όμως στην Καβάλα συγκεντρώθηκαν, υπέστησαν εξευτελισμούς, στιβάχτηκαν στα καμιόνια και από την Καβάλα εφυγαν για τα στρατοπεδα.

-Επομένως, για τα αδικοχαμένα θύματα της εβραϊκής κοινότητας της Καβάλας, κατά τη μητρόπολη δεν χρειάζεται “να γίνει επίκληση λόγων θρησκευτικών (ελευθερία της θρησκείας και των συμβόλων της)”, “ιδεολογικών (άστρο του Δαυίδ, πεντάλφα)” [σ.σ. πεντάλφα; χμ! bingo], “πολιτικών (μισαλλοδοξίας, αντισημιτισμού)” και “αισθητικών ή συναισθηματικών (απαράδεκτη, ανήθικη και προσβλητική απόφαση, ανεξόφλητο χρέος, δολοφονία μνήμης και άλλα ηχηρά παρόμοια) για να στηθεί το μνημείο στο κέντρο της πόλης” [σ.σ. ηχηρά παρόμοια όλα τα παραπάνω; χμ!].

-Και φυσικά “η μνήμη των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας διατηρείται ζωντανή και χωρίς αναθηματικές στήλες”

-και επίσης ότι οφείλεται τιμή “και σε άλλες, το ίδιο ειδεχθείς γενοκτονίες (ποντίων, μικρασιατών, θρακών, αρμενίων) που δεν απέκτησαν ακόμη «δημόσια σήματα» της πολύπαθης Καβάλας”. Δεν ξερω κανεναν να αρνήθηκε την ανέγερση μνημείου, (για τους Πόντιους μάλιστα υπάρχει ένα άγαλμα, στην περιοχή των δικαστηρίων), δεν θα μπω στη συζήτηση περι σχετικοποίσης, αλλα έχω μια απορία: αν για τους καβαλιώτες εβραίους δεν χρειάζεται μνημείο στην Καβάλα γιατί το έγκλημα έγινε στην Τρεμπλίνκα, ισχύει το ίδιο και για τους Πόντιους που σκοτώθηκαν στον Πόντο; Φαντάζομαι πως όχι.

UPDATE: Ο Μητροπολίτης Φιλίππων Νεαπόλεως και Θάσου Προκόπιος, σε δηλώσεις του στην τοπική τηλεόραση δεν άλλαξε επί της ουσίας το περιεχόμενο της ανακοίνωσης.

Σε μια κοινωνία που δεν εχει μαθει ουτε τα βασικα (την τοπική της ιστορια) που φυσικά είναι μέρος μιας ευρύτερης κοινωνίας, της ελληνικής, η οποία δεν εχει διδαχθεί τι ήταν το Ολοκαυτωμα και τι το κάνει μοναδικό, και στην οποία ο αντισημιτισμός με οποιαδήποτε μορφή του, καταγράφει το υψηλότερο ποσοστό εκτός Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής» ανά τον κόσμο, α) οι σκληροπυρηνικοί θα είναι φανερά αντισημίτες, είτε συνδέοντας τους καβαλιώτες του ’40 με τη Γάζα, είτε με τον αντίχριστο (!) β) η μετριοπαθέστερη πλειοψηφία θα σκεφτεί -«ε, ναι, γιατι δηλαδή να κάνουμε ένα μνημείο ΕΙΔΙΚΑ για τους εβραίους, μήπως δεν χάθηκαν και δικοί μας κατά τη διάρκεια του πολέμου; ας κάνουμε ένα μνημείο για όλους» και στο γενικό χάνεται το ειδικό και το οποιο μηνυμα κατά του αντισημιτισμού, γ) οι κάπως πιο «ψαγμένοι» [κάποιοι μπορεί να είναι και εν αγνοία τους (;) ή απλώς κεκαλυμμένοι αντισημίτες] θα πουν «μα στο ολοκαύτωμα θανατώθηκαν και τσιγγάνοι και ομοφυλόφυλοι, γιατί ΕΙΔΙΚΑ για τους εβραίους;». Σε μια κοινωνία με τα παραπάνω χαρακτηριστικά, οι περισσότεροι δεν θα δουν πρόβλημα στα λεγόμενα του μητροπολίτη, ίσα ίσα θα ερμηνεύσουν τις δηλώσεις του ως προσπάθεια να κατευνάσει τα πνεύματα και να φέρει την ειρήνη στο ποίμνιόο του, γιατί τελικά «πολύ ασχοληθήκαμε βρε αδερφέ με ένα μνημείο για τους εβραίους».

ΠΟΙΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΤΗΝ ΑΝΑΒΟΛΗ;

Η δήμαρχος στην αρχή μας είπε ότι το βράδυ της Πέμπτης, (ημέρα συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου, ενώ τα αποκαλυπτήρια ηταν προγραμματισμένα για την Κυριακής), ζήτησε από το ΚΙΣΕ “Μήπως υπάρχει περίπτωση να αλλάξουμε κάτι στο μνημείο; Μου λένε δεν γίνεται, την τελευταία μέρα, τι ακριβώς θέλετε να αλλάξετε; Μήπως θα μπορούσαμε το Αστρο του Δαυίδ να το βάλουμε από πίσω, να το βάλουμε από κάτω ή κάπου αλλού”. Φυσικά το ΚΙΣΕ αρνείται οποιαδήποτε αλλαγή και η δήμαρχος λέει ότι εκείνη τη βραδιά “μου ζητήσαν ορισμένα μέλη να πάρουμε μια μικρή αναβολή. Οχι ματαίωση. Αναβολή. Αυτή ήταν η εξουσιοδότηση που μου έδωσε το Δημοτικό Συμβούλιο”.

Στην κουβέντα παρενέβη ο Άρης Βέρρος διαψεύδοντας τα περί εξουσιοδότησης προς τη δήμαρχο (εξάλλου υπάρχει και η σχετική ανακοίνωση τριών παρατάξεων της αντιπολίτευσης). Λίγο αργότερα η κ. Τσανάκα μας είπε ότι “Το Δημοτικό Συμβούλιο δεν έχει πάρει καμία απόφαση να ματαιώσει την εκδήλωση. Αυτός ήταν ο λόγος που δεν είχε βγει Δελτίο Τύπου ματαίωσης όλη την Παρασκευή”. Την Παρασκευή λοιπόν, επικοινώνησε με το ΚΙΣΕ και κοντά στο απόγευμα έμαθε ότι η τελετή είχε αναβληθεί. Απο ποιόν; Κατά τη δήμαρχο από το ίδιο το ΚΙΣΕ, χωρίς η ίδια να έχει ιδέα. “ανακαλύπτω οτι έχει ματαιωθεί η εκδήλωση. Και λέω πως; (έκπληξη) Εμένα δε με έχει ειδοποιήσει κανείς. Κανένας όμως”. Μάλιστα εμφανίστηκε να κάνει έκκληση στον αντιπρόεδρο του ΚΙΣΕ  “Γιατί να το τρενάρουμε; Να το κάνουμε, την Κυριακή”. Ωστόσο ο κ. Βέρρος διέψευσε τη δήμαρχο λέγοντας ότι “σας άκουσα με τα αυτιά μου στο Αλφα Ράδιο την Παρασκευή το πρωί να ανακοινώνετε την ματαίωση…»

ΠΕΡΙ ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟΥ

“Το μοναδικό πρόβλημα δεν ήταν το Αστέρι του Δαυίδ, η προστασία του μνημείου ήταν. Διότι να βάλω εγώ ένα μνημείο που θα το βανδαλίσουν μέσα σε ένα 24ωρο…” ισχυρίστηκε η κ. Τσανάκα. Όταν αναφέρθηκε η περίπτωση της Δράμας, με παρόμοια αναθηματική πλάκα (με αστέρι) τα περι βανδαλισμών ξεχάστηκαν: “Να ξέρετε οτι η Καβάλα ήταν η πρώτη που έβαλε μνημείο στο νεκροταφείο. Εγώ δεν πήγα να το κρύψω το μνημείο ποτέ. Δε πήγα να το χώσω σε κανένα σοκάκι. Στην καρδιά της πόλης πήγα να το βάλω”. Τελικά, μετά τον τεράστιο αντίκτυπο που είχε η απόφαση της, η κ. Τσανάκα είπε ότι το πρωί της Δευτέρας θα έστελνε επιστολή στο ΚΙΣΕ, όπως και έκανε, εκφράζοντας “τη βαθύτατη θλίψη μου για όσα λυπηρά συνέβησαν, για κάθε παρανόηση, παρεξήγηση ή λάθη που έλαβαν χώρα τις τελευταίες ημέρες” και ότι επιθυμούμε “την τοποθέτηση του υφιστάμενου μνημείου στην προεπιλεγμένη θέση”. Όταν ρωτήθηκε την Κυριακή για το αν το μνημείο θα είναι το ίδιο, τόνισε: “ Χωρίς αλλαγές, χωρίς τίποτε, όπως είναι”. Δηλαδή; Οι επιφυλάξεις των μελών της δημοτικής ομάδας εξέλειπαν; Οι προβληματισμοί για τον βανδαλισμό; “Βεβαίως!” απάντησε η δήμαρχος. “Από όλη αυτή τη φασαρία που έγινε, πιστεύω οτι οι ίδιοι οι πολίτες θα το προστατεύσουν. Δε πιστεύω οτι θα υπάρξουν…”. Το ερώτημα τέθηκε κατ’ έπανάληψη. ““Εαν υπάρξουν ξανά αντιρρήσεις στην δημοτική σας ομάδα;”

“Δεν θα υπάρξουν αντιρρήσεις. Σας διαβεβαιώ”. Αν και ρωτήθηκε ξανά και ξανά για το περιεχόμενο των επιφυλάξεων, δεν απάντησε. Είπε μόνο “Δεν θα υπάρξουν (σ.σ. αντιρρήσεις). Θεωρώ οτι με μια καλή κουβέντα όλοι θα καταλάβουν”

Και το ερώτημα είναι: γιατί δεν είπε την καλή κουβέντα νωρίτερα; Αν ήταν τόσο εύκολο να τους πείσει γιατί δεν το έκανε; Και ποιος την απείλησε, όπως δήλωσε στη ΝΕΡΙΤ?  Ποιο είναι το πολιτικό κόστος για το οποίο μίλησε; Μήπως να αρχίσαμε να λέγαμε τα πράγματα με το όνομά τους;

************************************************************************************

(Απομαγνητοφώνηση δηλωσεων Δήμητρας Τσανάκα 17/5/2015)

Δήμητρα Τσανάκα: “Εγώ πριν κατεβώ και σας συνιστώ να διαβάσετε την συνέντευξη του κ.Βενουζίου στο Κόκκινο στον κ.Αρβανίτη και θα μάθετε για την ιστορία όλου του μνημείου στην Καβάλα. Το μνημείο στην Καβάλα όπως καλά ξέρετε αποφασίστηκε το 2004, αποφασίστηκε να μπει, ούτε χωροθετήθηκε ούτε είπαν πώς θα είναι. Το 2006 αλλάζει η δίοικηση του Δήμου, ξαναμπαίνει ο κ.Βενουζίου στην διαδικασία να διαπραγματευθεί με τον καινούργιο Δήμαρχο για 8 χρόνια, ο ίδιος περιγράφει οτι έκανε αιματηρές προσπάθειες πάρα πολλές φορές για να μπορέσει να φέρει το μνημείο των 1400, στην μνήμη των 1484 Καβαλιωτών Εβραίων οι οποίοι εξαφανίστηκαν σαν μην υπήρχαν σ’ενα βράδυ και θανατώθηκαν σ’ενα βράδυ στα στρατόπεδα τα φασιστικά, τα ναζιστικά. Λοιπόν, όταν ανέλαβα βέβαια το 2013 ο κ.Σιμιτζής αποφασίζει να βάλει το μνημείο, το χωροθετεί μπροστά στο Bodyline παίρνει την απόφαση στο Δημοτικό Συμβούλιο και όπως είπε ο ίδιος προχθές μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο αποφασίζουν και προτείνουν μάλλον στο Ισραηλιτικό Συμβούλιο τον ντόπιο γλύπτη, τον κ.Σωτηρέλη, για το πώς θα γίνει το μνημείο. Το Συμβούλιο των Ισραηλιτών είπε εμείς θα το αναλάβουμε το θέμα και έμεινε εκεί η υπόθεση. Φτάνουμε στα εγκαίνια. Το 2014 παρόλες τις πάρα πολλές αλλάγές που έγιναν στο κείμενο του μνημείου – τα λέει ο κ.Βενουζίου και σας προσκαλώ να τον ακούσετε – πάρα πολλές αλλαγές και αποφασίζεται γενικά για τον Αύγουστο του 2014. Και τον Αύγουστο του 2014 ματαιώνεται ξανά η τοποθέτηση του μνημείου, αυτά για την ιστορία. Εγώ ποτέ, δηλαδή, είτε τελείως μεταξύ μας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κανένας δεν έκανε τίποτα για να το τοποθετήσει είτε γιατί φοβόντουσαν το πολιτικό κόστος, είτε γιατί δεν ξέρω τι φοβόντουσαν την αντίδραση του κόσμου ίσως διότι όλα τα λαμβάνεις υπόψιν σου όταν είσαι δήμαρχος και δεν εννοώ όλων των καβαλιωτών, μερίδας των καβαλιωτών πιθανότατα πολύ πιο λίγους από όσοι είστε σήμερα εδώ. Εξαρχής, (φωνές), επιτρέψτε μου φτάνω σε μένα. Αναλαμβάνω την δημαρχία και εξαρχής ένα από τα θέματα με τα οποία συζητώ με τον κ.Λυχούνα είναι το θέμα του μνημείου για ταφο Ολοκαύτωμα των Εβραίων. Εξαρχής είμαι θετική, εξαρχής. Το αναλαμβάνει ο κ.Λυχούνας εξολοκλήρου, μπαίνει βγαίνει όλο αυτό το καιρό, κατά καιρούς με ενημερώνει, τον βλέπω πριν από δυο μήνες σε μια φούρια, προσπαθεί να φέρει και γερμανούς, βουλευτές (ρωτάει) για να’ρθούν κατά πάσα πιθανότητα για να’ρθούν στα εγκαίνια του μνημείου. Του λέω ‘’μήπως δεν είναι καλή εποχή να’ρθουν Γερμανοί, βρε Μιχάλη δες το λίγο’’, και πραγματικά δεν δέχονται οι Γερμανοί την τελευταία στιγμή κάτι γίνεται. Του έχω απόλυτη εμπιστοσύνη, ασχολείται με το θέμα αποκλειστικά. Σε κάποια φάση πριν δυο μήνες αποφασίζει οτι πρέπει να αλλάξει το κείμενο. Τον ρωτάω τι υπήρχε. Υπήρχαν εκφράσεις μέσα που υπήρχαν και δεν θέλω να προκαλούν. Καλά του λέω, βγάλτες. Εεε, η απόφαση για το πότε θα γίνει η τελετή λαμβάνεται αμέσως μετά το Πάσχα. Ερχεται και λέει οτι μέσα Μαίου κάνουμε τα εγκαίνια. Πάρα πολύ ωραία. Επαναλαμβάνω, κακώς, σφάλμα μου δεν έχω δει ακόμα το μνημείο. Θέλω να σας πω οτι ως Δήμαρχο δέχομαι πιέσεις από πολλές μεριές και όταν αποφασίζει ένας Δήμαρχος για την ηρεμία της πόλης, πρέπει να λάβει πάρα πολλά πράγματα υπόψιν. Εμείς οι Καβαλιώτες ξέρουμε οτι υπάρχουνε ορισμένοι, δεν τους δίνω σημασία, δε με έχουν αγγίξει ποτέ, δε τους έχω αγγίξει ποτέ, όμως όταν βάζω ένα μνημείο πρέπει και εγώ να το λαβω υποψιν μου. Λοιπόν είτε θέλετε να το πιστέψετε, είτε δεν θέλετε να το πιστέψετε ίσως κακώς να εμπιστεύτηκα τόσο πολύ τον Λυχούνα. Εγώ το πώς είναι το μνημείο το βλέπω την Τετάρτη το βράδυ που έχουμε ομάδα. Στην ομάδα λοιπόν, πριν από την ομάδα υπάρχουν αμφισβητήσεις, ποικίλες, τηλεφωνικές. Δεν είναι η πρώτη φορά που ως Δήμαρχος υφίσταμαι πιέσεις από διάφορες πλευρές και το ξέρετε όλοι σας. Τον Δεκέμβριο το Δημαρχείο είχε καταληφθεί από αντιεξουσιαστές, δεν άκουσα κανένα, δεν κάλεσα Αστυνομία, συνομίλησα μαζί τους, κάναν πιστεύω υπήρξαν τα παιδιά κάναν τον αγώνα τους, δεν τα έθιξα, απλώς με καταλάβαν όταν είπα οτι και εγώ πρέπει να αγωνιστώ για τους πολίτες. Το καταλάβαν και αφού τελείωσε ο αγώνας τους συντεταγμένα έφυγαν. Νομίζω οτι με την συζήτηση μπορούμε να πετύχουμε πολλά. Λοιπόν το βράδυ εκείνο της ομάδας έχω μια αντίδραση από δυο (έμφαση) μέλη της δημοτικής ομάδας. Μέσα σε μια δημοτική ομάδα από 25 άτομα ξέρετε δεν είναι όλοι ίδιοι και όλοι ομοιογενείς, ιδίως όταν βγαίνεις να πάρεις ένα Δήμο. Εδώ δε μιλάμε για κόμματα, μιλούμε για μια πόλη. Εν πάση περιπτώσει θα υπήρχαν και άλλοι που αν έβαζα το θέμα σε μια ψηφοφορία  θα υπήρχουν και άλλοι που θα το ψήφιζαν. Εγώ είμαι σίγουρη. Και για αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού μου το Δημοτικό Συμβούλιο με βοήθησε να περάσω θέματα, η Αντιπολίτευση με βοήθησε να περάσω θέματα. Στηρίζομαι στην Αντιπολίτευση και πιστεύω στην βοήθεια της Αντιπολίτευσης σε αυτά τα θέματα. Λοιπόν, λέω οτι θα φέρω το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Συγχρόνως εκείνο το βράδυ ακούω “έχετε απόφαση δημοτικού συμβουλίου;” “πήγατε στην ΕΠΑΕ;” Η ΕΠΑΕ είναι επιτροπή αρχιτεκτονικών για τα μνημεία. Δεν τα ήξερα αυτά παιδιά, δεν τα ήξερα γιατί εγώ δεν ασχολήθηκα. Λοιπόν γυρίζω στο Φιλιππίδη “Δεν πήρες άδεια;”. “Χρειάζομαι επικαιροποιημένη απόφαση του Δημ.Συμβουλίου”. Η προηγούμενη ήταν από το 2004. Εντάξει, να πάμε στο Δημ.Συμβούλιο λοιπόν, να πάρουμε την απόφαση και όλα τα σχετικά. Την Πέμπτη το πρωί έχονταν υπόψιν μου της δημοτικής ομάδας, της δικιάς μου της δημοτικής ομάδας, παίρνω για πρώτη φορά τηλέφωνο μέλη από το Ισραηλιτικό Συμβούλιο και τους λέω οτι έχω αντιδράσεις για αυτό και για αυτό. Συγχρόνως πρέπει να σας πω οτι εγώ ξεφύλλισα το βιβλίο με τα μνημεία του Ολοκαυτώματος και στα βιβλία που θέλω να δείτε, είμαι σίγουρη οτι τα έχετε, της Νέας Γενιάς υπάρχουν βιβλία στα οποία υπάρχει λυχνία. Δεν με πειράζει εμένα, γιατί να με πειράξει εμένα το Αστέρι του Δαυίδ, πείτε μου ένα λόγο. Είμαι εγώ ρατσίστρια;”

– (ερώτηση δημοσιογράφου): “Τους συμβούλους σας γιατί τους πειράζει;”

-Δ.ΤΣ. “Εγώ κατέβηκα να ζητήσω συγνώμη από αυτούς τους ανθρώπους… Ας ακούσετε την ιστορία (μιλάνε πολλοί)

Την Πέμπτη πρωί παίρνω για πρώτη φορά τηλέφωνο στα μέλη του Ισραηλιτικού, της Ισραηλιτικής Κοινότητας, του Συμβουλίου. Και ρωτάω: Μήπως υπάρχει περίπτωση να αλλάξουμε κάτι στο μνημείο; Μου λένε δεν γίνεται, την τελευταία μέρα, τι ακριβώς θέλετε να αλλάξετε; Μήπως θα μπορούσαμε το Αστρο του Δαυίδ να το βάλουμε από πίσω, να το βάλουμε από κάτω ή κάπου αλλού; ‘’Οχι δεν γίνεται, τι σας πειράζει;’’, ‘’Εμένα προσωπικά καθόλου’’ (μιλάνε πολλοί)

‘’Σας παρακαλώ κ.Χαρπαντίδη είμαι αληθινός άνθρωπος, σας παρακαλώ’’.

– (χριστιανός διαδηλωτής παρεμβαίνει): Αληθινός ρατσιστής είστε

– (δημοσιογράφος) Να μας πείτε τους συμβούλους σας τι τους πειράζει το άστρο…

-Δ.ΤΣ: Εγώ ρατσίστρια;

– (χριστιανός διαδηλωτής): “Αυτό παραδέχεστε με πολλά, πολλά λόγια εδώ και 20 λεπτά”. 

-Δ.ΤΣ.: “Δε με γνωρίζετε κύριε. Βγάλτε τα συμπεράσματα σας.

– (διαδηλωτής): “Αυτό παραδέχεστε. Μια ρατσίστρια είστε σε ένα κράτος ρατσιστικό με δημότες ρατσιστές στους οποίους υποκύπτετε”.

-Δ.ΤΣ: “Λάθος κάνετε αγαπητέ”.

-(διαδηλωτής): “Και δυστυχώς αυτό θα κάνετε. Δεν περιμένω καμία άσπρη μέρα από εσάς και τους ομοίους σας. Από τον κόσμο ίσως”.

-Δ.ΤΣ. “Από τον κόσμο βγήκα. Δεν φύτρωσα”.

– (διαδηλωτής): Από ρατσιστές βγήκατε. Αυτό σας λέω τόση ώρα;

-(κάποιος απο τους συγκεντρωμένους) Αυτό που κάνεις είναι μεγαλύτερος φασισμός. Το 60% των ανθρώπων με ψηφίσανε. Εγώ στον κόσμο έχω να απολογηθώ, σε κανέναν άλλο, στον κόσμο.

– (δημοσιογράφος): “Ποιούς ενοχλεί και γιατί;”

Μέλη της ομάδας του δημάρχου προσπαθούν σκεπάσουν τον διαδηλωτή. Ρωτάνε το όνομα του και απαντάει με ονοματεπώνυμο και δηλώνει χριστιανός. Αλλα μέλη ρωτάνε σε έντονο ύφος αν είναι δημότης Καβάλας γιατί έχει σημασία. Εβραίος διαδηλωτής ρωτάει σε έντονο ύφος αν αυτοί είναι Εβραίοι γιατί και αυτό έχει σημασία. Φωνές από εβραίους και χριστιανούς διαδηλωτές και μέλη της ομάδας της Δημάρχου.

Δ.ΤΣ.: “Ρωτώ και μου λένε οτι είναι πάρα πολύ αργά. Μου λένε οτι αν δεν ήταν τόσο αργά θα μπορούσαμε να το συζητήσουμε. Εντάξει. Πηγαίνω λοιπόν το βράδυ στο Δημοτ.Συμβούλιο και ζητώ μια επικαιροποιημένη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για να την πάω στην επιτροπή. Μου λέει σύσσωμη η αντιπολίτευση – σύσσωμη το εννοώ και το λέω – μου λέει και εκείνο το βράδυ έμαθα την ιστορία που εμπλέκεται και ο γλύπτης ο κ.Σωτηρούδης. Ε, μου λένε δε χρειάζεται να ξαναπάρουμε απόφαση κ.Δήμαρχε η απόφαση είναι ειλημμένη του Δημοτ.Συμβουλίου. Το Δημοτ.Συμβούλιο, η Καβάλα θέλει το μνημείο και σας εξουσιοδοτούμε να πάτε να διαπραγματευτείτε. Διότι μου ζητήσαν ορισμένα μέλη να πάρουμε μια μικρή αναβολή. Οχι ματαίωση. Αναβολή. Αυτή ήταν η εξουσιοδότηση που μου έδωσε το Δημοτικό Συμβούλιο. Παίρνω λοιπόν τηλέφωνο Παρασκευή το μεσημέρι, πού είναι ο κ.Κωνσταντίν (sic); Στο αεροπλάνο. Ορίστε, Κωνσταντίνης. Βρίσκεται στο αεροπλάνο. Μεταξύ των πολλαπλών πτήσεων του κ.Κωνσταντίνη περιμένω να προσγειωθεί. Τι ώρα θα φθάσει; Στις 22.30. Είτε το πιστεύετε, είτε όχι εγώ μέχρι Παρασκευή το βράδυ είμαι πεπεισμένη οτι η εκδήλωση θα γίνει. Εγώ σας παρακαλώ την Τρίτη έχω ήδη καλέσει τον κ.Λυχούνα και έχω καλέσει τον προιστάμενο της καθαριότητας να γλύψουν το μέρος και μάλιστα παραγκωνίζοντας την αντιδήμαρχο καθαριότητας η οποία ήταν απασχολημένη σε άλλα πράγματα. Γλύψτε το μέρος και ετοιμάστε το και βοηθήστε τον κ.Λυχούνα σε ότι μετακομίσεις πρέπει να κάνει από το Ιμαρέτ στο χώρο του μνημείου και συγχρόνως εαν δεν κάνω λάθος προετοιμάζουμε το γεύμα που θα παραθέσει η Καβάλα, ο Δήμος της Καβάλας σε αυτούς τους ανθρώπους. Μήπως υπερβάλλω, μήπως λέω πουθενά ψέματα; Λοιπόν την Πέμπτη, Παρασκευή δεν έχω επικοινωνήσει με κανέναν. Και το απόγευμα ανακαλύπτω οτι έχει ματαιωθεί η εκδήλωση. Και λέω πως; (έκπληξη) Εμένα δε με έχει ειδοποιήσει κανείς. Κανένας όμως. Κάνενας (εμφαση). Από δε την Πέμπτη το βράδυ ο δικός μου αντιδήμαρχος με τον οποίο είχα, ο οποίος ήταν ο μεσολαβητής ανάμεσα σε μένα και στην Ισραηλιτική Κοινότητα έχει εξαφανιστεί. Βρέθηκε σε δύσκολη θέση ο άνθρωπος, εγώ δεν απορρίπτω τον κ.Λυχούνα, τον έχω στηρίξει το ξέρετε πάρα πολύ καλά όλοι σας πλειστάκις και πολλάκις τελευταία όταν βάλετω για άλλους λόγους από παντού. Λοιπόν αποτέλεσμα μπορώ και επικοινωνώ με τον κ.Κωνσταντίνη η ώρα 10 και μισή το βράδυ που προσγειώνεται στην Αθήνα και με λέει οτι το θέμα το έχει αναλάβει ο αντιπρόεδρος. Παίρνω τον αντιπρόεδρο και με λέει “Τι κρίμα που τα λέμε αυτά τώρα κ.Δήμαρχε και μιλούμε τόσο ωραία. Εγώ όμως το μεσημέρι έστειλα προσκλήσεις ματαίωσης της εκδήλωσης”. Και εγώ; (απορημένη) Και εγώ δεν έχω ιδέα ! Και βρίσκομαι αυτή την στιγμή στο κέντρο, να με πυροβολούν άπαντες οτι εγώ ματαίωσα την εκδήλωση. Του λέω σας παρακαλώ κύριε Μαγρίζε. Είναι Παρασκευή βράδυ, μπορούνε να δουλέψουνε τα συνεργεία μέρα νύχτα. Γιατί να το τρενάρουμε; Να το κάνουμε, την Κυριακή, για ποιό λόγο; Μου λέει κυρία Δήμαρχε είχαμε προσκλήσεις από μακρυά και αναγκαστήκαμε να ματαιώσουμε την προσέλευση αυτών των ανθρώπων. Εάν εμένα δεν με πιστεύετε, είμαι σίγουρη οτι θα πιστέψετε του δικούς σας τους ανθρώπους. Δεν έκανα απολύτως, δεν έκανα – τα πράγματα γίνανε ακριβώς έτσι όπως τα λέω. Το Δημοτικό Συμβούλιο δεν έχει πάρει καμία απόφαση να ματαιώσει την εκδήλωση. Αυτός ήταν ο λόγος που δεν είχε βγει Δελτίο Τύπου ματαίωσης όλη την Παρασκευή.

-(χριστιανός μαθητής παρεμβαίνει): “Να σας κάνω μια ερώτηση;”

-Δ.ΤΣ.: “Σε παρακαλώ να τελειώσω”.

– (μαθητής): “Επειδή πρέπει να φύγω.(έχει διάβασμα για Πανελλήνιες). Οταν δεν υπάρχει Αστέρι του Δαυίδ δεν είναι σαν να μην υπάρχουν Εβραίοι;”

-Δ.ΤΣ.: “Παιδί μου θα μου επιτρέψεις. Ελα στο Δημαρχείο και αν δεν μπορείς έλα αύριο το πρωί. Ελα να δούμε αυτά τα μνημεία, ανα την Ελλάδα. Το μοναδικό πρόβλημα δεν ήταν το Αστέρι του Δαυίδ, η προστασία του μνημείου ήταν. Διότι να βάλω εγώ ένα μνημείο που θα το βανδαλίσουν μέσα σε ένα 24ωρο…»

– (μαθητής): “Δηλαδή δε μπορείτε να το προστατέψετε;”

-Δ.ΤΣ. “Πώς μπορώ να προστατεύσω αυτό εδώ κάτω (εννοεί το Ηρώο) που κάθε μέρα το καθαρίζουμε και κάθε μέρα το βάφουν;

– (μαθητής): “Και γιατί λέτε οτι δε μπορείτε να το προστατεύσετε;”

-Δ.ΤΣ.: “Δεν ξές παιδί μου τι γίνεται σήμερα; Δε βλέπεις τι γίνεται γύρω σου;”

– (δημοσιογράφος) : “Άρα για να μην γίνονται βανδαλισμοί να μην υπάρχει καθόλου μνημείο”

-Δ.ΤΣ.: Οχι παιδί μου

– (δημοσιογράφος): “Στην Δράμα υπάρχει μνημείο με το αστέρι”

-Δ.ΤΣ.: “Βεβαίως. Να ξέρετε οτι η Καβάλα ήταν η πρώτη που έβαλε μνημείο στο νεκροταφείο. Εγώ δεν πήγα να το κρύψω το μνημείο ποτέ. Δε πήγα να το χώσω σε κανένα σοκάκι. Στην καρδιά της πόλης πήγα να το βάλω”.

– (Α. Βέρρος, επικεφαλής δημοτικής παράταξης της αντιπολίτευσης)” κυρία Δήμαρχε σας άκουσα με τα αυτιά μου στο Αλφα Ράδιο την Παρασκευή το πρωί να ανακοινώνετε την ματαίωση…»

-Δ.ΤΣ.: “Οχι !”

– Α.Β. “Μα σας άκουσα με τα αυτιά μου !”

-Δ.ΤΣ: “Οχι, σας παρακαλώ!”

-(δημοσιογράφος): Από μόνη της ακυρώθηκε η εκδήλωση; Ποιός φταίει; Ο κ.Λυχούνας; Το Ισραηλιτικό Συμβούλιο;

-Δ.ΤΣ.: Εγώ θεωρώ οτι το Ισραηλιτικό Συμβούλιο θεώρησε αυτόν προσβεβλημένο και είναι οι ίδιοι και μπορείτε να το επιβεβαιώσετε.

– (χριστιανός διαδηλωτής): Μέσα στην δημοτική σας ομάδα υπάρχουν άνθρωποι που είναι κατηγορηματικά αντίθετοι;

-Δ.ΤΣ.: “Οχι” (μιλάνε πολλοί)

-(Βέρρος): “Πρέπει να βγείτε και να δώσετε μια διευκρίνηση. Οτι στην συγκεκριμένη συνεδρίαση κάνατε την συγκεκριμένη ανακοίνωση και ζητήσατε να υπάρξει η αναβολή για αισθητικούς λόγους.

-Δ.ΤΣ.: “Μα ποτέ οι λόγοι δεν ήταν αισθητικοί”

-Α.Β. “Παρακαλώ ! Ξέρετε οτι είναι καταγεγραμμένα και από τις κάμερες και τα πρακτικά. Σας ζητήσαμε διευκρινήσεις τι εννοείτε αισθητικούς λόγους. Και αναφερθήκατε και είπατε οτι δεν συμφωνούμε με το Αστέρι του Δαυίδ. Το είπατε ξεκάθαρα”

-Δ.ΤΣ. “Οχι !”

– Α.Β.: “Το είπατε ! Και με όλο το σεβασμό σας άκουγα τόση ώρα και άλλωστε δεν είναι αυτό το μέρος, είναι το Δημοτικό Συμβούλιο και θα τα πούμε εκεί. Δεν γίνετε να βγάζετε ανακοινώσεις που να λέτε οτι συμφωνήσαμε και σας εξουσιοδοτήσαμε”.

-Δ.ΤΣ.: “Συμφωνήσατε και με εξουσιοδοτήσατε”.

– Α.Β.: “Οχι !Κάνετε λάθος, μα δείτε ! Εμείς ως Συμπαράταξη Πολιτών και εγώ προσωπικά ζήτησα το λόγο επανελλειμένως και τελευταία και μάλιστα μίλησα τελευταίος και σας είπα οτι η δικιά μας δημοτική παράταξη δεν (έμφαση) συμφωνεί με την αναβολή”.

-Δ.ΤΣ. “Συμφωνώ”

– Α.Β.: “Και οτι θα μας εκθέσει ανεπανόρθωτα.

Και θα μας εκθέσει ανεπανόρθωτα.

– Μην λέμε ότι θέλουμε ! Σας σέβομαι ως Δήμαρχο αλλά από εκεί και πέρα…

-Δ.ΤΣ.: “Κ.Βέρρο έκανα λάθος κ.Βέρρο. Το ομολογώ”

– Α.Β. Ετσι !

-Δ.ΤΣ. “Εκανα λάθος και ζητώ συγνώμη από ανθρώπους. Ζητώ συγνώμη από ανθρώπους που ήρθαν από μακριά, να ξέρετε οτι εγώ δεν είχα καν την κατάσταση των προσκεκλημένων”.

– (διαδηλωτής): Τώρα τι θα γίνει κ.Δήμαρχε;

– Δ.ΤΣ. ”Εγώ ήθελα και σήμερα ! Εγώ αύριο λοιπόν”, (μιλάνε πολλοί)

Εγώ είμαι Δήμαρχος, δεν πρέπει να ανήκω πουθενά. Την Δευτέρα το πρωί έχω συννενοηθεί με τον αντιπρόεδρο του ΚΙΣ. Την Δευτέρο το πρωί θα στείλω επιστολή στο ΚΙΣ στο οποίο πριν απ’όλα εγώ θα ζητήσω συγνώμη. Δε μου το ζητήσανε. Εγώ το λέω διότι από ότι κατάλαβα ταλαιπώρησα ανθρώπους οι οποίοι μπορεί να μην έχουνε την δυνατότητα να ξαναρθούν την επόμενη φορά. Ταλαιπώρησα ανθρώπους που ήρθανε να δούνε τους προγόνους τους, τους τάφους των προγόνων τους. Λοιπόν θα στείλω επιστολή στο ΚΙΣ όπου θα λέω σαφώς οτι η πόλη και η Δήμαρχος θέλει (έμφαση) να γίνει το μνημείο. Χωρίς αλλαγές, χωρίς τίποτε, όπως είναι.

-(δημοσιογράφος): “Πότε;”

-Δ.ΤΣ.: “Οποτε πουν αυτοί, Εμείς θα προτείνουμε ημερομηνία. 7 Ιουνίου γιατί…»

– (δημοσιογράφος): “Οι επιφυλάξεις έχουν εξαφανιστεί για τον βανδαλισμό, για το αστέρι;”

-Δ.ΤΣ.: “Βεβαίως ! Από όλη αυτή τη φασαρία που έγινε, πιστεύω οτι οι ίδιοι οι πολίτες θα το προστατεύσουν. Δε πιστεύω οτι θα υπάρξουν…»

– (δημοσιογράφος): Ο κ. Λυχούνας εξακολουθεί να διαχειρίζεται το θέμα;

-Δ.ΤΣ. “Ακούστε. Ο κ.Λυχούνας ακόμα δεν έχει έρθει στην Καβάλα. Φυσικά χωρίς τον κ.Λυχούνα δε μπορώ να κάνω τίποτα γιατί θα είναι σαν να ξεκινάω από την αρχή με οποιοδήποτε άλλο”.

– (δημοσιογραφος): “κ.Τσανάκα ισχυρίζεστε οτι κακώς εμπιστευτήκατε τον κ.Λυχούνα”

-Δ.ΤΣ. Οχι, δεν φταίει ο κ.Λυχούνας. Εγώ φταίω που δεν του είπα ‘’έλα εδώ βρε πουλάκι μου, για να δούμε τι θα βάλουμε;’’

– (δημοσιογράφος) “Τις προσκλήσεις δεν τις έστειλε μόνος του; Αυτόν δεν αληθεύει; Οπότε δεν ενημέρωσε ούτε καν την Δήμαρχο;”

-Δ.ΤΣ. “Ναι. Δεν ξέρω καν την κατάσταση. Ακούστε είναι το στυλ του κ.ΛΥχούνα, δεν τον κατηγορώ. Αφήστε με, αφήστε με, εγώ είμαι Δήμαρχος ! Με προστάτευσε ! Είναι δυνατόν με 1000 πράγματα να ασχολούμαι; Και με την κατάσταση των προσκλήσεων;

– (Δημοσιογράφος): “Εν τέλει την αναβολή την αποφάσισε το ΚΙΣΕ;

-Δ.ΤΣ.: “Ναι, την αναβολή την αποφάσισε το ΚΙΣΕ. Και την αποφάσισε…”(δικαιολογημένα λέει ένας από το πλήθος)

-Δ.ΤΣ.: “Δικαιολογημένα αλλά εγώ ήξερα…»

-(Κάποιος απο το πλήθος): Μην λέτε τέτοια πράγματα μπροστά στις κάμερες. Την αναβολή την αποφασίσατε εσείς.

-Δ.ΤΣ.: “Εντάξει, εμμέσως πλην σαφώς εγώ το αποφάσισα. Δεν ήταν απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου. Δεν τους κατηγορώ”. Ευχαριστώ, ευχαριστώ (μια ηλικιωμένη ισραηλινή με καταγωγή από Καβάλα που προφανώς δεν καταλαβαίνει τίποτα, της δίνει το μπαστούνι της να στηρίζεται)

-Βασίλης Ριτζαλέος: “Παρακαλώ, θα μου επιτρέψετε. Ημουν κεντρικός ομιλητής στην τελετή, εσείς με καλέσατε. Θέλω να πω οτι εδώ μαζευτήκαμε όχι τόσο για το θέμα της αναβολής. Δεν είναι ένα θέμα διαδικαστικό, εμείς μαζευτήκαμε εδώ πέρα γιατί μας ενόχλησε μια αλλαγή διαδικασίας, δεν είναι θέμα αναβολής. Η ουσία του ζητήματος είναι η αιτία (εμφαση) της αναβολής. Και η αιτία της αναβολής, σε αυτά που διαβάζουμε, αυτά που ακούμε είναι οτι πρέπει να αναλάβει κανείς το πολιτικό κόστος, τέτοιες αποφάσεις αν το μνημείο πρέπει να βανδαλιστεί ή όχι. Αποφάσεις για να τοποθετηθούν μνημεία σε μια πόλη δεν λαμβάνονται (δεν ακούγεται) . Λαμβάνονται με άλλα κριτήρια. Αν πιστεύουμε οτι η ιστορία αυτής της πόλης και ξέρουμε οτι οι Εβραίοι ήταν κομμάτι αυτής της ιστορίας δε μπορούμε να το αγνοήσουμε. Και δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε οτι αυτό που έγινε κατά την διάρκεια της Κατοχής έγινε  γιατί οι άνθρωποι αυτοί ήταν Ελληνες Εβραίοι. Ξέρετε πολύ καλά οτι αν ήταν Βούλγαροι Εβραίοι δεν θα τους καταδίωκαν, δεν τους εξόντωναν. Επειδή ήταν κομμάτι αυτής της πόλης και επειδή δεν θέλουμε ποτέ ξανά να μην υπάρξει ναζισμός, να μην υπάρξει Ολοκαύτωμα, γενοκτονίες όλα αυτά. Για αυτό το λόγο βάζουμε μνημεία σε αυτή την πόλη, όχι γιατί είμαστε σίγουροι οτι δεν θα βανδαλιστούν”.

-Δ.ΤΣ.: “Λοιπόν αφήστε με να σας πω. Εγώ μεγάλωσα σε αυτή την πόλη με μια μικρή μερίδα από την εβραϊκή κοινότητα που είχε απομείνει τα χρόνια μετά το ’60. Θυμάμαι φιγούρες, θυμάμαι ανθρώπους, θυμάμαι ονόματα. Συμβιώναμε όλοι μαζί και ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό κανενός καβαλιώτη σας διαβεβαιώνω, είτε το πιστεύετε είτε όχι. Ο φίλος μας ο Ααρών από το γυμνάσιο, τον είδα στην εκδήλωση σας και κατασυγκινήθηκα. Οταν ήταν να πάει το παιδί μου στο γυμνάσιο, στον κ.Σαδίκ απευθύνθηκα γιατί αυτός είναι ο καβαλιώτης που ξέρουμε και εμπιστευόμαστε εμείς οι καβαλιώτες. Η κ.Κλάρα, η κ.Σαδίκ που αγοράζαμε τα γυαλιά μα. Εναν, έναν. Ο κ.Πεσάχ. Προχθές μια καταγγελία, δεν ξέρω αν είναι γιος του ή ανηψιός του, σας διαβεβαιώ με τραυμάτησε πιο πολύ από όλους γιατί εγώ τον κ.Πεσάχ τον θυμόμαστε έμπορο της πόλης, μια ψηλόλιγνη φυσιογνωμία, χαρούμενος που τον αγαπούσε όλη η αγορά. Εγώ δεν έχω τίποτα με τους Εβραίους. Μια από τις καλύτερες φίλες μου είναι η Ραχήλ που είναι στα εβραϊκά προγράμματα στην Χάιφα και όταν έρχεται φέρνει σοκολάτες για μένα και όταν φεύγω της στέλνω σοκολάτες για εκείνη. Θέλω να σας πω οτι δεν έχω απολύτως κανένα πρόβλημα. Η ουσία είναι οτι τόσα χρόνια δεν έγινε και τώρα η Δήμητρα η Τσανάκα εξαρχής μπήκε στη δίοικηση και είπε να το κάνει.”

– (δημοσιογράφος): “Εαν υπάρξουν ξανά αντιρρήσεις στην δημοτική σας ομάδα;”

-Δ.ΤΣ.: “Δεν θα υπάρξουν αντιρρήσεις. Σας διαβεβαιώ”.

– “Μπορείτε να μας πείτε το περιεχόμενο των επιφυλάξεων”;

-Δ.ΤΣ. “Δεν θα υπάρξουν. Θεωρώ οτι με μια καλή κουβέντα όλοι θα καταλάβουν. Ευχαριστώ”.

(Μετά το τέλος των δηλώσεων η δήμαρχος ήρθε αντιμέτωπη με τα ερωτήματα μαθητριών του 3ου Λυκειου Καβάλας στις οποίες απάντησε στο πνεύμα των προηγούμενων δηλώσεών της)